Het RIVM onderzoekt actualisatie van scenario’s en faalkansen voor windturbines
De Handleiding Omgevingsveiligheid beschrijft in module IV hoe de risico’s van windturbines berekend kunnen worden. De scenario’s en faalkansen die in deze berekening worden gebruikt, zijn gebaseerd op onderzoek uit 2010. Sindsdien zijn windturbines echter groter geworden en is de constructie ervan veranderd. De scenario’s en faalkansen zijn daarmee mogelijk verouderd. Vanwege het huidige klimaatbeleid komen er naar verwachting de komende jaren veel nieuwe windturbines bij. Het is daarom belangrijk dat risico’s op basis van actuele gegevens worden berekend.
De toelichting op de handleiding beschrijft hoe de huidige scenario’s en faalkansen zijn afgeleid. Rond 2010 kwamen gegevens over aantallen turbines uit openbare websites. Die aantallen zijn ook nog te vinden, zij het op andere plekken. Moeilijker is het om gegevens te verkrijgen over incidenten met windturbines. Voorheen waren er gesubsidieerde openbare projecten waarin informatie over incidenten werd verzameld. Al voor 2010 zijn gaandeweg de projecten waarin dit werd bijgehouden gestopt. Informatie over het falen van windturbines vragen we daarom nu aan leveranciers van windturbines, experts op windenergiegebied en andere partijen die mogelijk informatie hierover hebben. Ook bekijken we de bruikbaarheid van databases.
Een van de databases is de Caithness Windfarm Incident Database. Deze wordt onderhouden door tegenstanders van windenergie en is ook gebruikt voor de Handleiding. Nog steeds lijkt dit een van de beste mogelijkheden om informatie over scenario’s te verkrijgen. Om de bruikbaarheid van deze database te kunnen beoordelen, bekijken we van iedere registratie in de database de onderliggende broninformatie. Daaruit blijkt dat er soms verkeerde classificaties zijn gegeven aan incidenten, registraties er dubbel in staan en brongegevens soms niet meer te vinden zijn. Dit wordt ook aangegeven door experts in het veld. Met behulp van de database bekijken we of de huidige scenario’s nog actueel zijn en of er scenario’s aan toegevoegd moeten worden.
Omdat databases waarschijnlijk nooit alle incidenten bevatten, zal een berekening van faalkansen een onderschatting van het risico geven. Hier wordt rekening mee gehouden door uit te gaan van een betrouwbaarheidsinterval. Een eerste berekening van faalkansen, op basis van de laatste 2 jaren uit de database, lijkt geen aanleiding te geven tot aanpassing van de huidige faalkansen. Er kan echter pas worden aangegeven of hier trends in zitten als er meer jaargangen bekeken zijn.
Mogelijk heeft u gegevens die ons kunnen helpen bij deze actualisatie. We horen dan graag uw reactie via omgevingsveiligheid@rivm.nl.